Jezioro – Zbiornik – Zapora – Goczałkowice Zdrój z drona – zdjęcia z powietrza
Jezioro – Zbiornik – Zapora – Goczałkowice Zdrój z drona – zdjęcia z powietrza
Jezioro Goczałkowickie (Zbiornik Goczałkowicki) – zbiornik zaporowy na Wiśle utworzony w 1956 roku przez spiętrzenie wód rzecznych zaporą w Goczałkowicach-Zdroju w województwie śląskim. Powierzchnia maksymalna zbiornika wynosi 3200 ha, a pojemność całkowita około 168 mln m³. Długość zapory wynosi 2980 m.[2] Jest to zbiornik retencyjny zaopatrujący w wodę część Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego. Oprócz zaopatrzenia w wodę pełni on także inne funkcje gospodarcze, np. przeciwpowodziowe, turystyczno-rekreacyjne.
W roku 1947, dwa lata po zakończeniu II Wojny Światowej rozpoczęto poważnie dyskutować nad możliwością budowy zbiornika na Małej Wiśle pod Goczałkowicami. Celem dyskusji było określenie, czy budowa zapory jest możliwa i celowa, oraz czy utworzony zbiornik znacząco zredukuje fale powodziowe, czy da poważne rezerwy wody pitnej i przemysłowej dla Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego (GOP). Okres wstępnego rozpoznania tematu trwał niespełna 2 lata, a zebrane materiały stanowiły podstawę do wykonania projektu generalnego. Prace projektowe zakończono i zatwierdzono pod koniec 1949 r.Zbiornik zaporowy na Wiśle został utworzony w 1956 roku przez spiętrzenie wód rzecznych zaporą w Goczałkowicach-Zdroju w województwie śląskim. Powierzchnia maksymalna zbiornika wynosi 3200 ha, a pojemność całkowita około 168 mln m³. Długość zapory wynosi 2980 m.[2] Jest to zbiornik retencyjny zaopatrujący w wodę część Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego. Oprócz zaopatrzenia w wodę pełni on także inne funkcje gospodarcze, np. przeciwpowodziowe, turystyczno-rekreacyjne.
Okolice zbiornika są miejscem lęgowym wielu gatunków ptaków. Podczas gruntownej modernizacji w 2003 roku odnowiono koronę zalewu i „część spacerową” łączącą Goczałkowice-Zdrój z Zabrzegiem, dzięki czemu zbiornik Goczałkowicki stał się miejscem rekreacyjnym dla okolicznych mieszkańców.
Jedyny większy dopływ uchodzący w sposób naturalny do Jeziora Goczałkowickiego to potok Bajerka.
Powierzchnia zlewni w przekroju piętrzenia:
522 km2
Pojemność całkowita:
165,6 hm3
Długość zapory w koronie:
2980 m
Max wysokość piętrzenia:
14 m
Charakterystyczne rzędne:
Korona zapory
259,00 m n.p.m.
Max poziom piętrzenia
257,00 m n.p.m.
Krawędź progu przelewu stałego
256,00 m n.p.m.